“Two and Twenty” (“2 ve 20”), hedge fund endüstrisinde standart olan, risk sermayesi ve özel sermayede de yaygın olan bir ücret düzenlemesidir. Hedge fund yönetimi şirketleri genellikle müşterilerden hem yönetim hem de performans ücreti alır. “Two”, yönetim altındaki varlıkların (AUM) %2’si anlamına gelir ve varlıkların yönetimi için hedge fonu tarafından alınan yıllık yönetim ücretini ifade eder. “Twenty” ise önceden tanımlanmış, belirli bir ölçütün üzerinde, fon tarafından elde edilen kârın %20’sinin standart performans veya teşvik ücretini ifade eder. Bu kazançlı ücret düzenlemesi, birçok hedge fund yöneticisinin aşırı derecede zenginleşmesine neden olurken ; son yıllarda ücret yapısı, çeşitli nedenlerle yatırımcılar ve politikacılar tarafından eleştiri yağmuruna tutuldu.
“Two and Twenty” Nasıl Çalışır? %2 yönetim ücreti, fonun performansına bakılmaksızın hedge fund yöneticilerine ödenir. 1 milyar dolar değerinde yönetim altındaki varlıklara sahip bir hedge fund yöneticisi, fon düşük performans gösterse bile yıllık olarak 20 milyon dolar yönetim ücreti kazanır. Fon ancak engel oranı (“hurdle rate”) olarak bilinen, belirli bir taban eşiğini aşan bir performans düzeyine ulaşırsa %20’lik performans ücreti alınır. Engel oranı, önceden belirlenmiş bir yüzde olabilir veya hisse senedi getirisi veya tahvil endeksi gibi bir karşılaştırma ölçütüne dayalı olabilir.
Bazı riskten korunma fonları ayrıca performans ücretlerine uygulanan yüksek bir doruk noktasıyla (“high-water mark”) uğraşmak zorundadır. Yüksek bir doruk noktası politikası, fon yöneticisine yalnızca fonun net değeri önceki en yüksek değerini aşması durumunda kârın bir yüzdesinin ödeneceğini belirtir. Bu, fon yöneticisine düşük performans için büyük meblağlar ödenmesini engeller ve performans ücretleri ödenmeden önce herhangi bir zararın kapatılmasını sağlar.